"Toevalligheden zijn zachte duwtjes van het universum om jouw leven een nieuwe wending te geven"
Trots en enthousiast kondig ik het 'Slow Sports festival' aan! Achter dit evenement schuilt voor mij persoonlijk een heel bijzonder verhaal, dat ik hier graag met jullie deel.
Mijn broer Tom had van peuter af aan een vriendinnetje, ons buurmeisje Corinne. In hun jeugd waren ze onafscheidelijk. Net Jip en Janneke. Ze zaten op een andere school, maar buiten schooltijd waren ze áltijd samen. Zoals dat gaat... studie, werk, gezin... Ieder krijgt een eigen leven. Toch heeft Tom altijd contact met haar gehouden. Ik wist dat eigenlijk niet. Ik had zelf al heel lang geen contact meer met haar.
3 jaar geleden overleed Tom. In mijn afscheidsrede wilde ik geen namen noemen, om niemand onbedoeld tekort te doen. Behalve één naam. Haar naam. Die móest ik noemen. Die was zó onlosmakelijk verbonden met Tom. Ik wist niet eens of ze er zou zijn...
Ze is er geweest. Ze was speciaal uit Italië van vakantie teruggekomen om Tom de laatste eer te bewijzen. Hoe lang hadden we elkaar niet gezien? Een jaar of 15? Alsof die tijdspanne nooit had bestaan, knuffelden we elkaar. Sindsdien hebben we weer een mooi contact. Het toeval wil dat we allebei beweegcoach zijn geworden en elkaar nu ook op dat gebied vinden! Corinne en haar partner Robert wonen en werken in het prachtige landhuis Quadenoord, de locatie waar wij nu het Slow Sports Festival organiseren!
Uitgerekend landhuis Quadenoord... Dit is voor mij niet "zomaar" een prachtige plek. Het is de plek waar ik 10 jaar geleden aan een nieuw en heel mooi hoofdstuk van mijn leven begon. Het was toen nog de leslocatie van de Academie voor Holistisch Coachen. Hier leerde ik veel over mentale en fysieke gezondheid, over coaching en ook over mezelf! Daar, in landhuis Quadenoord, leerde ik (achteraf klinkt het zo simpel, maar wat een ommekeer was dat) mijn hart te volgen... en vanuit mijn hart ontstond Slow Sports NL!
